అద్దంలో బొమ్మ

అద్దంలో బొమ్మ

రచన : డా. రాళ్ళబండి కవితాప్రసాద్ 

..... ...... .......

హృదయం ప్రమిదలో 
ప్రేమదీపం కొండెక్కింది 
మనస్సంతాచీకటి! 
ఎక్కడికెళ్లిపొయ్యావ్‌ ... దహస్‌ ... నన్నొదిలి! 
కళ్లఎక్వేరియాలకి చిల్లులుపడి 
కన్నీళ్లన్నీ కారిపొయ్యాయి. 
ఎదురుచూపుల చేపలన్నీ చచ్చిపొయ్యాయి. 
ఏంమిగల్లేదు - 
ఎక్కడి కెళ్లావసలు-?? 
ఏఊరివసంతం పిలిచిందో కాని 
చెవినిల్లుకట్టుకున్న కోయిలమ్మ 
గుండెచిగుళ్లు మెక్కేసి ఎగిరిపోయింది 
చూడు! ఎలా మోడయ్యానో ... 
పెదవులపై నీవు జార్చిన తేనెచుక్కల్ని 
రసాతిరేకంతో నాల్క అందుకునేంతలో, 
నీ కపోలాల రంగుల కలలోని 
తీయదనం కరిగిపోయింది 
నిరాశని చప్పరిస్తున్నా నబ్బా! నువ్వెక్కడ -? 
నాసాగ్రం విూద రింగురింగులుగా తిరిగే 
నీ శరీర పరీమళ పవనాలని 
ఏ గాలి కలుపు కెళ్లిందో! 
ఎక్కడని వెదను? 
నిలువెత్తుగా నువ్వు కౌగిలించినప్పుడు 
శరీరం యావత్తూ 
ఉనికిని మర్చిపోయి, 
భూతకాలం గగురుపాటుగా మారిపోయింది. 
నేను ఇప్పుడు కేవలం 
ఒక శిథిల జ్ఞాపకాన్ని 
ఇంకెలా ... 
పంచేంద్రియాలను ఇలా మోసగించి 
పకపకనవ్వే ప్రియతమా - 
ఆగామివసంతాల సాక్షిగా 
నన్ను సమాధిచేసి 
నా ఆత్మను నువ్వు తీసికెళ్లావు ... కదూ! 
అందుకే, 
ఆత్మలేని శరీరం 
అద్దంలో బొమ్మలా మిగిలి 
నాకేసి జాలిగా చూస్తోంది